روش‌های ارزش‌گذاری و ارزیابی سهام بر اساس دارایی‌های شرکت
در این روش مبنای ارزیابی، دارایی های شرکت است. باتوجه به اینکه دارایی های شرکت به روشهای متعددی ارزیابی و تعیین قیمت می شود، برای سهام نیز ارزش های متفاوتی ایجاد می شود که برخی از مهمترین آنها به شرح زیر است :

1) ارزش اسمی سهام
ارزش اسمی، در هنگام تاسیس و انتشار سهام، برای هر ورقه سهم تعیین شده و در اساسنامه درج می شود. ارزش اسمی سهام معادل سهام سرمایه تقسیم بر تعداد سهام است.
۲) ارزش دفتری
ارزش دفتری هر سهم از تقسیم مجموع حقوق صاحبان سهام بر تعداد سهام منتشرشده بدست می آید. در واقع مبنای تعیین ارزش دفتری سهام، ارزش دفتری داراییها منهای بدهیهای شرکت است. معمولا” در هنگام تاسیس شرکت، ارزش دفتری و ارزش اسمی با هم برابرند. اما با گذشت زمان و تحت تاثیر عملکرد شرکت، بدلیل ایجاد و افزایش عواملی مانند اندوخته ها و سود انباشته (یا زیان انباشته) بین ارزش دفتری و اسمی تفاوت ایجاد می شود. در شرایط تورمی و با گذشت زمان، ارزش دفتری به عنوان یک معیار بررسی عملکرد، بدلیل اینکه متکی بر ارقام تاریخی حسابداری است، ارزش اطلاعاتی خود از دست می دهد.
3) ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش داراییها
ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش داراییها ( N.A.V) ، از تقسیم ارزش روز داراییها پس از کسر بدهیها و سهام ممتاز، بر تعداد سهام بشرح زیر بدست می آید :
ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش داراییها =(سهام ممتاز + مجموع بدهیها) – ارزش روز داراییها / تعداد سهام عادی
در این روش نیز مانند ارزش دفتری، صورت کسر در واقع حقوق صاحبان سهام عادی است با این تفاوت که در آن بجای ارقام حسابداری از ارزشهای جاری بازار برای تعیین ارزش استفاده می شود.
4) ارزش تصفیه سهام
اساس محاسبه ارزش تصفیه سهام تا حدود زیادی شبیه روش محاسبه ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش داراییهاست. در این روش، فرض می شود شرکت در تاریخ محاسبه، داراییها را می فروشد، تمامی بدهیها و تعهدات (که شامل هزینه های مربوط به تصفیه شرکت نیز می باشد) را می پردازد و بقیه را بین سهامداران عادی تقسیم می کند :
ارزش تصفیه ای سهام =(هزینه های تصفیه + سهام ممتاز + مجموع بدهیها) – وجوه حاصل از فروش دارییها/ تعداد سهام عادی
۵) ارزش جایگزینی
ارزش جایگزینی، ارزش یک ورقه بهادار است با فرض اینکه شرکت مورد نظر در تاریخ محاسبه ایجاد شود. در این روش، ابتدا تمام هزینه هایی که برای راه اندازی مجدد شرکت لازم است برآورده و رقم بدست آمده برای محاسبه ارزش هر سهم بر تعداد سهام آن تقسیم می شود.

 روش ارزیابی سهام بر مبنای دیدگاه سودآوری
بر اساس دیدگاه سودآوری، ارزش سهام بر مبنای هرگونه منافع آتی حاصل از عملکرد شرکت تعیین می شود. در این روش، داراییها به دلیل اینکه بخودی خود بازدهی ندارند نمی توانند ملاک ارزیابی قرار گیرند، بلکه استفاده مؤثر از آن است که برای شرکت سود تولید می کند. ارزشی که به این ترتیب بدست می آید ارزش ذاتی سهام است. طبعاً این رقم ممکن است با قیمت معاملاتی سهام در بازار که بر اساس عرضه و تقاضای آن شکل میگیرد تفاوت داشته باشد. سرمایه گذاران، معمولاً ارزش بدست آمده یا ارزش ذاتی سهام را با قیمت بازار مقایسه کرده، درصورتی که ارزش ذاتی بیش از قیمت بازار باشد، به عنوان سهامی که بازار قیمت کمتری از ارزش واقعی برای آن در نظر گرفته (Under Priced) ، و به امید اینکه بازار نهایتاً به قیمت مورد نظر برسد، آنرا یک فرصت سرمایه گذاری مطلوب قلمداد کرده، برای خرید توصیه می کنند. بالعکس، درصورتی که ارزش ذاتی، مساوی یا کمتر از قیمت بازار باشد (Over Priced) یا تفاوت زیادی با آن نداشته باشد، آنرا از نظر سرمایه گذاری رد می کنند.
فرض اصلی ارزش ذاتی، دائمی بودن دوره سرمایه گذاری می باشد. بدیهی است همه افراد برای دوره ای نامحدود در سهام عادی سرمایه گذاری نمی کنند. بنابراین با توجه به اینکه افق سرمایه گذاری افراد، چند دوره باشد و در طی این دوره ها، چه وجوهی از سرمایه گذاری عاید آنها می شود، راه های مختلفی برای قیمت گذاری براساس سودآوری وجود دارد.