پایه پولی یا پول پرقدرت به سکه، طلا یا اسکناس گفته می‌شود که توسط بانک مرکزی در اختیار بانک‌های زیر مجموعه قرار می‌گیرد. بانک‌ها از طریق این منابع می‌توانند به افزایش حجم پول بپردازند. چند منبع برای تامین پایه پولی موجود است.

 طلا: بانک مرکزی معادل مبلغ ریالی پول موجودی طلا را گزارش می‌دهد. یعنی در ازای دریافت هر میزان طلا، معادل ریالی آن را به صاحبان طلا پرداخت می‌کند. درنتیجه میزان پایه پولی در جامعه افزایش می‌یابد.

ارز: در ازای انتقال هر مقدار ارز (واحد پول هر کشور) معادل ریالی آن به صاحبان ارز پرداخت می‌شود.

دارایی ترازنامه: در ارتباط با تنظیمات مربوط به میزان نقدینگی است، اوراق قرضه‌ای که در دست مردم است خرید و فروش می‌شود.

بانک‌های بدهکار: تزریق پول و اهدای وام به سیستم بانکی در صورتی که نیاز بخش خصوصی به وام زیاد باشد. این پول به وسیله خلق اعتبار به چند برابر تبدیل می‌شود.

دارایی خالص بانک مرکزی: کسر سایر بدهی‌ها، ثبت سفارش کالاهای بخش غیر دولتی، پیش پرداخت اعتبارات اسنادی بخش دولتی و حساب سرمایه از سایر دارایی‌ها به دست می‌آید.